Poznaj tych, którzy nas inspirują

Jaś to chłopiec pełen ciepła i nieustannej ciekawości. Uwielbiający ludzi. Jego oczy rozświetlają się, gdy odkrywa świat na swój własny sposób — dotyka, przesiewa, przelewa. Choć jego mowa jest mocno ograniczona i wiele uczuć pozostaje jakby zamkniętych w jego ciele, potrafi mówić spojrzeniem i uśmiechem. Zmiany w otoczeniu są dla niego trudne, dlatego tak ważne są bezpieczeństwo, stałość i obecność bliskich.

Od pierwszych miesięcy życia walczył o każdy etap rozwoju: najpierw o pion, potem o samodzielny siad, aż w końcu w wieku trzech lat o pierwsze kroki. Dziś robi postępy, choć nadal nie dostrzega codziennych zagrożeń i wymaga stałej opieki. Od siódmego roku życia boryka się także z epilepsją i  regularnie przyjmuje leki.

Caroline to mała dziewczynka o niezwykłej lekkości i pogodzie ducha – takiej, która potrafi rozjaśnić cały dzień. Z ciekawością odkrywa świat, czasem po cichu, a czasem bardzo głośno, zwłaszcza gdy coś ją zachwyca lub bawi. Uwielbia książki, zwłaszcza te z dźwiękiem, a muzyka zawsze wywołuje na jej twarzy promienny uśmiech.

Jest pełna czułości – gdy widzi kogoś, kogo kocha, przytula go z całej siły, jakby chciała zatrzymać chwilę. Nie zna zazdrości ani gniewu; po prostu cieszy się z małych rzeczy, dzieląc się swoją szczerą i prawdziwą radością ze wszystkimi wokół.

Caroline cierpi na epilepsję i musi regularnie przyjmować leki. Jest bardzo drobna i delikatna jak na swój wiek. Nauczyła się chodzić w wieku czterech lat i nadal porusza się z pewną niestabilnością i lekką ataksją. Używa kilku pomocy – opaski na oczy, okularów i ortez na podudzia – a mimo to stawia czoła każdemu dniu z cichą determinacją. Mówi zaledwie kilka słów, ale pięknie komunikuje się wzrokiem, gestami i śmiechem.

Jerzy najlepiej czuje się na świeżym powietrzu, gdzie uwielbia się bawić i spędzać czas ze starszym bratem. Choć nie mówi, wyraźnie wyraża siebie oczami i uśmiechem. Lubi poznawać nowych ludzi, jest ciekawy nowych twarzy i chętnie nawiązuje kontakty.

Jerzy cierpi na hipotonię, ale regularna fizjoterapia pomaga mu robić stałe postępy w zakresie sprawności ruchowej. Jest bardzo szczupły, mimo że uwielbia jeść – zwłaszcza pizzę i czekoladę, które zawsze poprawiają mu humor. Zwierzęta dają mu mnóstwo radości, a ich obecność zawsze rozświetla jego twarz.

Lottie to bystra, energiczna dziewczynka o silnej woli i wspaniałym poczuciu humoru. Uwielbia przytulanie, kąpiele i muzykę. Jeszcze nie chodzi ani nie mówi i codziennie korzysta ze wsparcia fizjoterapeutów, terapeutów zajęciowych, logopedy i terapii behawioralnej (ABA). Jej diagnozy obejmują kamicę nerkową, celiakię, globalne opóźnienie rozwoju, hipotonię, niedowidzenie i autyzm. Pomimo tych wyzwań, Lottie podchodzi do każdego nowego dnia z niezwykłą odpornością, poznając świat z determinacją i ciekawością.

Od pierwszej chwili w Tomku czuć delikatną jasność – rodzaj wewnętrznego spokoju i radości, które potrafią rozjaśnić każdy dzień. Pomimo licznych terapii i pobytów w szpitalu, zachowuje optymizm, który umacnia całą jego rodzinę. Najszczęśliwszy jest, bawiąc się z ukochaną starszą siostrą lub pluskając się w wodzie, śmiejąc się z każdego małego plusku. Jazda konna podczas hipoterapii przynosi mu czystą radość, podobnie jak ciepło jego „cioci terapeutek”, z którymi stopniowo zbudował głęboką więź. A nocą zasypia przytulony do mamy, otoczony górą pluszaków, które sprawiają, że jego świat jest bezpieczny i delikatny.

Victoria jeszcze nie chodzi i nie mówi, ale jej oczy są pełne radości i ciekawości. Uwielbia ciepło słońca i zabawę ze starszą siostrą – to właśnie wtedy jej uśmiech jej uśmiech jest najpełniejszy. Pomimo licznych hospitalizacji i operacji, które musiała przejść w tak młodym wieku, Victoria podchodzi do życia z niezwykłą energią i prawdziwym apetytem na nowe przygody. Każdy dzień przynosi jej kolejną szansę na odkrywanie świata na swój własny, piękny sposób. Jej przygody możecie śledzić na Instagramie i Facebooku.

​

Media społecznościowe: Facebook Instagram

​

Mateusz to chłopiec, który wypełnia swój dom spokojem i radością. Najszczęśliwszy czuje się wśród bliskich, gdzie czuje ciepło i codzienną bliskość. Uwielbia pomagać – szczególnie przy praniu, które z troską i dumą rozwiesza. Lubi porządek i czystość, a także proste przyjemności życia: świeże bułeczki, soczyste owoce i uśmiechy tych, którzy dostają od niego drobny upominek.

Lucy to radosna, łagodna dziewczynka, która świetnie radzi sobie w przedszkolu. Otrzymuje wsparcie nauczyciela edukacji specjalnej, a także fizjoterapeutów, terapeutów zajęciowych i logopedów. Pomimo hipotonii i globalnych opóźnień rozwojowych, Lucy stale robi postępy dzięki zaangażowanemu zespołowi opiekuńczemu. Uwielbia pływać, chodzić do parku i spędzać czas z rodziną – to miejsce, w którym czuje się najszczęśliwsza i najbezpieczniejsza. Dzięki konsekwentnej terapii Lucy stale robi postępy, krok po kroku.

Filip tryska naturalną radością, która emanuje ze wszystkiego, co robi. Jest najszczęśliwszy, gdy może tworzyć – układać puzzle na swój własny, niepowtarzalny sposób lub budować proste zestawy Lego City, kierując się wyobraźnią, a nie instrukcjami. Uwielbia ruch, zwłaszcza wolność i szczęście, które odczuwa w wodzie. Muzyka natychmiast poprawia mu humor, a taniec to jego ulubiony sposób na wyrażanie radości. Uwielbia miękkie faktury, ciepłe uściski i bliskość osób, którym ufa. Ale najbardziej promienieje, gdy może pomóc – wtedy naprawdę rozkwita, wiedząc, że jest potrzebny i doceniany.

Luca jest najmłodszym w rodzinie i ich jedynym synem — pełen ciekawości, energii i ciągłego ruchu. Uwielbia gaworzyć, odkrywać zabawki swoich sióstr i entuzjastycznie raczkować. Uczęszcza na cotygodniową fizjoterapię i cierpi na hipotonię oraz nietypową formę stopy końsko-szpotawej. Dzięki stałej opiece i wsparciu, Luca rozwija się, uczy i robi stałe postępy każdego dnia.